وقتى یک حادثه براى شما ناتمام بماند، مدام حالت هاى ممکن را برایش در ذهنتان تصور مى کنید...
و هر بار نقطه سر خط، احتمال جدیدى را آزمایش مى کنید. آنقدر که این مسئله برایتان عادت مى شود؛ شاید یک سرگرمى مضحک که بعد خودتان انگار که داور یک بازى هستید به شرایط مختلف راى بدهید و مثلاً بگویید این حالت آخر از همه بهتره یا نه اون جورى که دیشب فک کردم کاش داستان رو پیش برده بودم، معرکه ترین بود...
کاش هیچ داستان نیمه تمامى نداشته باشید...
- ۹۵/۰۲/۲۱