ضد

چقدر همه چیز ساکن است.

چقدر در اوج غم خوشحالم...

( مفاهیم در عمیق ترین و شدیدترین حالتشان ضد خود را میسازند!)

لوندر!

غرق در ملافه هایى که بوى اسطوخدوس میدهد...

و سرشار از آرامش

ادا

کاش حقیقتاً انسان هاى خوبى باشیم نه این که اداى انسان هاى خوب رو دربیاریم... :|

دلم سوخت

دلم براى خودم سوخت

براى تمام بازیگران فیلم رحمانیان

دلم برام تمام مردم سوخت

براى آدمیت حتى

در یک لحظه دلم گرفت

مثل آسمان این شهر لعنتى

این فصل سرد

خانه بوى مریضى میدهد.

بوى تمام آب پرتقال هایى که وقتى دماغت کیپ است و چشم هایت بخار تب دارد باید بخورى بدون آن که مزه اش را بفهمى...

این فصل سرد نیامده، تمام غصه هایش را فرستاده است...