از معمولى بودن

رادیو، تلویزیون، تبلیغات، همه و همه این حس رو به ما منتقل میکنند که تک تک ما مى توانیم خاص باشیم. تک تک ما مى توانیم متفاوت ترین حرکات ممکن را انجام دهیم؛ حتى این حس را القا مى کنند که همه ما زیبایى هاى خاصى داریم که منحصر به فرد است. شاید کلیت آن غلط نباشد اما اصرار زیاد بر آن و تکرار بیش از حدش، همه ما را متوقع و لوس مى کند... آنقدر که معمولى بودن برایمان ننگ مى شود...

از پیله بیهوده این داستان بیرون بیاییم؛ زندگى معمولى هم لازم است گاهى...