مثلِ

مثل وقتى که مى خندى 

مثل تمام پیاده روهایى که تند راه رفتى و لبخند زدى به تمام فکرهات

مثل تمام حرف هایى که باعث میشن مرغ پخته تو دیگ هم بخنده، تو که جاى خود دارى...

پ ن:مشبهٌ به با خودتون ( من ذهنمو منع نمى کنم اما با پاک کن میفتم به جونش)